Υπέρυθρο μετασχηματισμό Fourier (FTIR) και είναι η πιο κοινή μορφή υπέρυθρης φασματοσκοπίας. Όλες οι υπέρυθρες φασματοσκοπίες ενεργούν με βάση την αρχή ότι όταν η υπέρυθρη ακτινοβολία (IR) διέρχεται από ένα δείγμα, μέρος της ακτινοβολίας απορροφάται. Η ακτινοβολία που διέρχεται από το δείγμα καταγράφεται. Επειδή διαφορετικά μόρια με τις διαφορετικές δομές τους παράγουν διαφορετικά φάσματα, τα φάσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αναγνώριση και τη διάκριση μεταξύ των μορίων.

Το FTIR είναι η προτιμώμενη μέθοδος υπέρυθρης φασματοσκοπίας για διάφορους λόγους. Δεν καταστρέφει το δείγμα, είναι σημαντικά ταχύτερη από παλαιότερες τεχνικές και είναι πολύ πιο ευαίσθητη και ακριβής.

Αυτά τα οφέλη του FTIR προέρχονται από τη χρήση ενός συμβολόμετρου, το οποίο είναι η υπέρυθρη «πηγή» και το οποίο επιτρέπει τη μεγαλύτερη ταχύτητα, και του μετασχηματισμού Fourier. Ο μετασχηματισμός Fourier είναι μια μαθηματική συνάρτηση που διαχωρίζει τα κύματα και επιστρέφει τη συχνότητα του κύματος με βάση το χρόνο. Η «έξοδος» του συμβολόμετρου δεν είναι το φάσμα φασματοσκοπίας που χρησιμοποιούμε, αλλά ένα γράφημα γνωστό ως «συμβολόγραμμα». Ο μετασχηματισμός Fourier μετατρέπει το συμβολόγραμμα στο γράφημα φάσματος υπέρυθρης φασματοσκοπίας που αναγνωρίζουμε και χρησιμοποιούμε.

ΣΕ ΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΦΑΣΜΑΤΟΚΟΠΗΣΗ FTIR;

Η φασματοσκοπία FTIR χρησιμοποιείται στην οργανική σύνθεση, την επιστήμη των πολυμερών, την πετροχημική μηχανική, τη φαρμακευτική βιομηχανία και την ανάλυση τροφίμων. Με άλλα λόγια, έχει ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, από διαδικασίες παρακολούθησης έως ταυτοποίηση ενώσεων έως προσδιορισμό συστατικών σε ένα μείγμα.

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ το FTIR;

Οι ομοιοπολικοί δεσμοί ενός μορίου θα απορροφούν επιλεκτικά την ακτινοβολία συγκεκριμένων μηκών κύματος, η οποία αλλάζει τη δονητική ενέργεια στον δεσμό. Ο τύπος της δόνησης (έκταση ή κάμψη) που προκαλείται από την υπέρυθρη ακτινοβολία εξαρτάται από τα άτομα του δεσμού. Επειδή διαφορετικοί δεσμοί και λειτουργικές ομάδες απορροφούν διαφορετικές συχνότητες, το σχέδιο μετάδοσης είναι διαφορετικό για διαφορετικά μόρια. (Η διαπερατότητα είναι η άλλη πλευρά της απορρόφησης.) Το φάσμα καταγράφεται σε ένα γράφημα με τον κυματικό αριθμό (cm–1) να καταγράφεται στον άξονα Χ και η διαπερατότητα να καταγράφεται στον άξονα Υ. (Ο αριθμός κύματος είναι 1/μήκος κύματος και αντιστοιχεί στην ενέργεια της δόνησης των μοριακών δεσμών.)